سلام و تبريك گرم و صميمي مرا پذيرا باش.

گر چه مي داني كه اهل نصيحت كردم نيستم اما تو را از كساني ميدانم كه مواعظ بالغه در جانش به مثابه باراني است كه بر باغي سبز و حاصلخيز مي بارد و قطره اي از آن به هدر نمي رود.

حالا كه قلم الكترونيكي ات را برداشته اي :

به ( اسم الله ) بردار ، به ( ذكر الله ) بنويس و به سوي ( رضوان الله اكبر ) انديشه و قلمت را رهبري كن . بدان كه از تمام نوشته هاي ما بلكه از حيات ما فقط جنبه ( وجه اللهي ) اش مي ماند .

نه نظرهاي مهر آميز من و امثال من ، و نه احتمالا نوشته هاي قهر آميز ديگران ؛ هيچكدام برايت باقي نخواهد ماند جز آنچه رضاي خدا را در آن در نظر داشته اي .

نوشته هايت يا شهود صلاح فردايت خواهند بود يا گواه ... .

اين همه را نگفتم تا نوشتن را برايت مشكل كرده باشم بلكه خواستم تا بداني از همه آنچه مي نويسي چه چيز نصب تو خواهد شد .

اين عرصه مبارك مي تواند ميدان ترويج انديشه هاي ناب و آموزه هاي هدايت بخشي باشد كه رضاي خداوند را در دو دنيا برايت به ارمغان آورد و سعادت دين و دنيايت را تضمين كند كه انشاء الله چنين خواهد بود .

اما اگر خداي نخواسته غفلت كني و چيزي را منتشر كني كه بر خلاف تعاليم والاي قرآن و عترت باشد و از رضاي پروردگارت به دور ، در نقد ها و نوشته ها جانب انصاف و اعتدال را از دست بدهي يا به جاي ( في الله ) نوشتن، ( في النفس ) يا بدتر از آن ( في الغير ) بنگاري ، آن گاه جر بر انّيت و انانيّتت نمي افزايد و تو مي داني كه هر چه پرده انيّت و انانيّت ضخيمتر گردد فاصله انسان از خداوند بيشتر مي شود و خوب مي داني آنكه از حق سبحانه و تعالي فاصله گرفت به هلاكت نزديك شده است .

از درگاه خداوند مهربان سلامت ، سعادت و موفقيت روزافزون تو را در تمامي عرصه هاي حيات خواستارم .